Arkadaş
                                               -arkadaşıma-

...Gözlerimin nemlendiğini ilk sen farkedersin. Avuçlarında birikir gözyaşlarım. Kıymet bilmezlere döktüğüm yaşların kıymetini yine sen bilirsin. Geceleri teslim ederken sabaha bir ben uyanık kalırım bu şehirde ve bir sen olursun yanıbaşımda ta o şehirde. Karanlığa sürüklenmiş zamanlarda düşeyazarken bir uçurumun kenarından sen tutarsın ellerimden. Yanıbaşında bahara ererim, yokluğunda kışa döner cemalim. Sen ey arkadaş, sızılı yanlarıma merhemim, kuru aşıma katık ettiğim ekmeğim, çayıma attığım iki küp şekerim gibisin. Sensiz hayat zor, yokluğunun tadı buruk. Acılar ciğerimde bir nefeslik nikotin gibi. Yakan, acıtan, kavuran. Ve sen ey arkadaş, varlığıyla saran, sarmalayan, sakınan. Şimdi varsa eğer dudaklarımın ucunda bir tebessüm; işte bu senin eserin. Çok teşekkür ederim arkadaşım çok teşekkür ederim. Bu şehrin çıkmaz sokaklarında kaybettiğim ne varsa benimle arayıp bulduğun için. Senden gayrıları zemheriye dönünce mevsim kaçarken; benimle bir sen kaldığın için. Ellerimden sıkıca tutan varlığın için çok teşekkür ederim. Bir midyenin yüreğinde yatan inciden farksızsın benim için. Yüreğimin değeri senin varlığındandır. Yokluğunda ise kalbim zararına satılmaktadır.
 Seninle paha biçilmez; 
sensiz yanından geçilmezim yani arkadaş...

Ergin CAN

-kısaltılmıştır-

Eserin tüm hakkı yazarına aittir