KAL YADA GİT
Demek gidiyorsun. Yani bir daha olmayacaksın. Ellerim ellerin yerine yanağımdaki yaşlara değecek öylemi. İçime kokun yerine sensizlik dolacak demek her nefesimde. Senden sonra soframdan bir tabak eksilecek. Ocağımda çay, gözlerimde efkar demlenecek değil mi. Yıkılacağım yani baştan başa. Her bir parçam başka bir tarafta. Ölmeyeceğim belki ama. Yaşıyor da sayılmayacağım. Söyle yar söyle. Ben gidiyorum deyip de susma öyle. Mesele gitmek değil, gözünü sevdiğim. Mesele giderken ardında bişeyler bırakmak ciğerim. Anlıyorsun değilmi…
***
Şimdi sen gideceksin. Odam baştan başa sensiz. Düşün bak bir kere. Akşam eve döneceğim. Elim zilde gözlerim kapıda seni bekleyeceğim. Lakin kapı suratımda duvar olacak. Sonra gittiğin gelecek aklıma. Vadesi dolmuş bir kelebek gibi serilecek bedenim ayaklarıma. Ağlayacağım. Haykıracağım. Gözyaşlarımı da silemeyeceksin.
Allah kahretsin…
***
Sonra mezara indirilmiş ölü bir beden gibi uzanacağım yatağıma. Sensizliği hatırlarım diye açmayacağım gözlerimi. Çünkü bileceğim göz bebeklerim kadar yakın artık bana hasretin. Sağ tarafımın yokluğun olduğunu ve yokluğuna uzanmanın uçurumdan düşmek kadar yaralayacağını bileceğim. Yaralı bir serçe gibi sığınıp uykunun koynuna sırf yokluğunu unutmak için uyuyacağım. Ve birden kapım çalacak. Kançanağı gözlerimle fırlayacağım yatağımdan. Kapıya uzanan o kısacık yol bir ömür gelecek sanki. Nihayet aralayacağım o demir yığınını. Allah’ım!.. Karşımda seni bulacağım. Demek döndün diyeceğim. Gözyaşlarım sağnak sağnak yağarken yanağıma; dilim peltekleşecek. Belli belirsiz biliyordum diyeceğim. Biliyordum… Beni bırakıp da gitmezsin sen. Yarim diye boynuna atılacağım. Yokluğuna kapattığım gözlerimi sana açacağım. Kahretsin! Uyandığımda koynumda varlığını değil bir rüyanın soğuk yangınını bulacağım…
***
İşte yar. Gidersen ardında kalanın halidir bu. Aşk, şehirler arası bir yolculuk değil ki. Önce gelesin, göresin ve bir gün ansızın hoşçakal bile demeden gidesin. Yok yar yok. Olmuyor işte öyle. Harcadığın bozuk para değil ki farkına varılmasın harcandığının. Gitmek, bir yüreği ayaklarınla çiğnemek demek. Fitilini ellerinle yakıyorsan eğer, o mum erir yar. Sudan çıkarıp kızgın kumlara seriyorsan bir balığı; geriye kalan yaşamı artık ciğerinde kalan nefes kadar. Şimdi gidersen yakarsın fitilimi. Bana o zaman erime deme. Bırakırsan beni böyle biçare; tükenir ciğerlerimdeki kokun işte. Biterim.
Ya kal, yaşayayım seninle;
yada git sebebim ol.
Lakin sakın bana unut deme…
-kısaltılmıştır-
ERGİN CAN
Ceyhan- 2008
Eserlerin her hakkı saklıdır |
