Ayrılık Unutanlara Mahsus

                 ''Kişi Sevdiğiyle Beraberdir''  (Hadis-i Şerif)

Tükenir zaman. Bir miras gibi düşüverir hissene an. Bir giden vardır bir de kalan. Gerisi koskoca bir yalan... 

Hazan da savrulan yapraklar gibi savrulursun bir taraflara. Daha dün dalında tomurcukken; bak bugün gazellere kesmişsindir. Mevsimlerden kış, aylardan aralıktır. Ve o hissendeki miras koca bir ayrılıktır...

Gün olur toplanır valizler. Seni götürecek tren hiç geç kalmaz seferinden. İçinde keşkeler taaruza geçer. Lakin vakit o vakittir. 'Aşağıda yolcu kalmasın!' çığlığı yankılanır kulaklarında. Bu sözün sahibine düşmanın gibi bakarsın. Halbuki o sadece görevini yapmaktadır. Hayat ayrılığı onun ağzıyla kusmaktadır...

Cama yapışan çehreni kilometrelerce sonra ayırabilirsin yerinden. Kendine geldiğinde camın diğer tarafındakilerin gittiğini farkedersin. Halbuki giden sensindir. Bu gerçek kör bir bıçak gibi acıtır ruhunu. Biranda bir nefes düğümlenir boğazına. Durun! İnecek var! Cümleleri diline kadar gelir. Lakin daha ağzından çıkmadan eriyiverir...

Savaş kaybetmiş bir komutanın edası siner üstüne. Düşündüğün ahvalin değildir. Esir düşürdüğün yüreğindir. Elindeki cam bardağı düşürüp kırmış bir çocuk kadar mahçupsundur. Kanadı kırılmış bir martı kadar suskunsundur. Gün teslim olurken geceye Adana'da;  çarşafa dönen Akdeniz kadar durgunsundur....

Yan taraftan bir soru saplanır sol yanına. Gergin bir yaydan çıkmış ok kadar yaralayıcıdır. 
'Yolculuk nereye hemşerim?'
Duymazdan gelirsin bu iç burkan gerçeği. Lakin bu gidiş en az ölüm kadar hakikattir. Sonra istemsiz bir sözcük düşer yere kurumuş dudaklarından. Yan taraftan gelen suale cevaptır:
-'Gurbete!'
Fakat duymaz seni yoldaşın. Üç durak ötede kalmıştır cevabını bekleyişi. Nede olsa saat sabahın dördü. Uykuya teslim etmiştir gözlerini. Kimbilir belki de hatırlamak istemiyordur sıladan gidişini...

Kilometreler üstüste birikmiştir. Aklında ardında bıraktıkların vardır. Aldığın nefes gurbet kokar, içtiğin çay hasret. Gözlerin nemlidir, ağladığın bellidir. Ama umrunda değil! Derken bir türkü düşer diline.

''Yüce dağlar olmasaydı,
Laleleri solmasaydı.
Ölüm Allah'ın emri de;
Şu AYRILIK olmasaydı!'

-kısaltılmıştır-

Ergin CAN

Eserlerin her hakkı yazarına aittir