Filistin Ağlıyor

"... Kim bir kimseyi öldürürse, bütün insanları öldürmüş gibi olur. Kim de onu kurtarırsa bütün insanları kurtarmış gibi olur". 
(Kur'an- ı Kerim - Maide/32)

Son dakika haberleri ölüm kusuyor. Ölüm bunun yanında kurtuluş. Ölüm de değil bu koskoca bir vahşet. Her dakika yıkılan bir ev. Yanan bir anne yüreği. Kan ve barut kokuları kaplarken tüm sokakları. Yeşil çimenlerde nergis yerine sıralanmış bebek mezarları…

Kimi annesiz, kimi evlatsız, kimi kolsuz, kimi bacaksız… Kiminin yıkılmış evi başına; kiminin kuru ekmek bile uğramaz olmuş aşına. Kimi daha ermeden bir yaşına; yatırmışlar musalla taşına…

Ben canlı yayında bombalanmış evler gördüm. Bir tankı ezerken bir çocuğun oyuncaklarını şahit oldum. Yakılmış bir çeyiz sandığını gördüm içi ağzına kadar umutlar dolu. Ben yıkılmış camiler gördüm son nefeslerde açılmış avuçlarla dolu. Okul yolunda çocuklar da vardı ellerinde daha açılmamış kalemler. Kötü kaderlerini silmekle tükenmiş silgiler. Ve defterlerine yazılmış ödevler gördüm. Umutsuz, ekmeksiz, ilaçsız yaşadığın hayatının özeti yapılacaktır diye. Bir genç kızın günlüğünde temize çekilmiş hevesler gördüm. Kurşuna dizilmiş umutlarından arta kalan hevesler…

Ah Filistin! Nerde mavi semalarında uçan o beyaz güvercinler. Nerde, şimdi mezara dönen çimenlerde meleşen kuzular. Dere boylarında çamaşır yıkayan genç kızlar, evine ekmek götüren delikanlılar nerede!

Filistin vuruluyor, canı yanıyor, ağlıyor. Her sahipsiz mezara cansız bedenlerle yarım kalmış umutlar gömülüyor. Bir bebeğe mezar olurken ana kucağı; dünya bu zulmü izliyor.

Ve sadece susuyor!..

-kısaltılmıştır-

Ergin CAN