
Düş Düşlerimden
Git ve beni sensizlikle baş başa bırak. Hiç bir şey bırakma sana dair geride. Kokun bile kalmasın yastığımda. Vazgeçtim artık senden. Varlığın yokluğundan farksızken bari bırak adam gibi yalnız kalayım. Bana yeter bir kalem bir kağıt. Sen olmasan da olur. Zaten her mısrada adın geçecek. Bütün şiirlerimin baş harfleri sana varacak. Bu nasıl sensiz olmaksa işte bırak becerebildiğim kadar tadayım yokluğunu. En azından yanıbaşımdayken sen; sensizliğe vurgun yemekten iyidir yar...
Hadi bırak beni. Şiirlerimde sen de kalsın. Bana bir ben yeterim. Yalnız bir gece ansızın girip de rüyalarıma beni tarumar etme. Hiç hesap da yokken aklıma düşme. Bilirsin dayanamam yokluğun gelince hatırıma. Üşürüm bir serçe yavrusu misali. Örselenirim, titrerim,
nede olsa ilk defa sensizim...
Hadi kalma yanımda git. Ve düş düşlerimden. Varlığının tutuşturduğu yangınları yokluğun söndürür belki. Bir fırsat ver bana. Seni unutmam için bir şans tanı. İlk ve son defa. Bakarsın unuturum; farkım kalmaz senden. Söz adını bile anmam o zaman. Yarım bırakılmış bir roman kadar sukuta erer gözlerim. Bakarsın içinde senin olmadığın şiirler bile yazarım. Unutmak zor olsaydı bu kadar; hiç sen unutabilirmiydin beni(?) O halde benim ne farkım var senden. Bir vefasız da olamayacaksam varya yazık bana!..
Hadi artık bırak tutma ellerimden. Vazgeçtim senden;
düş artık düşlerimden!..
Kısaltılmıştır
Ergin CAN
Eserlerin her hakkı yazarına aittir |