Hiç Sevmedin ki

Ne olur suskunluğumla yargılama beni. Konuşacak halmi kaldı bende. Sağır geceler alır oldu beni koynuna senden sonra. Dilsiz düşler anlattı seni bana. Kuş uykularına yattım sensizliğin dizlerinde. Ve sonra uyandığımda  feryat figan  sadece bir kelime kalmıştı aklımda. Onunda anlamını bulamadım lugatta. Sana sorsam söylermisin? Pardon sen hiç sevmedinki özlem nedir, hasret nedir nerden bileceksin!..

Tuz yangını ateşlere gark oldu bedenim. Buz kadar üşüttü yokluğun. Sensizliğin hayaliyle ısıtmaya çalıştım hep içimi. Sen olmayınca o da olmadı. Fincanda beklerken beş dakikada soğuyan çay gibi kaldın ellerimde. Sensizlik de en az ellerin kadar soğuktu. Ya benim bu aşkı taşımakla nasırlaşan ellerim nasıldı? Düşünmekle beyhude harcama zamanı. Bilmiyorsun değil mi? Dokunmak, hissetmek değildir de ondan. Neyi hissedeceksin bana dair. Sen hiç sevmedinki!..

Dün bir kitap geçti elime. Arkasına bir şiir yazmışım sana. Şöyle başlıyor bak:

'Seninle aşk,

Bir bebek gibi hevesle ilk adımlarını atmakmış.

Yürürken yalpalamak,

Düşüp düşüp kalkmak

Ama hiç usanmamak,

Kendin düşüp ağlamamakmış.'

Yazmışım ama, kendime dinletemiyorum sözümü. Kendim düştüm kendim ağlıyorum. Söyle sen de böyle kalsan yarı yolda. Yollara serilmiş asfalt gibi ezilsen. Bir bebek gibi hevesle attığın adımlar kalırken ardında; koca adamken sürünsen gitmez mi zoruna. Ağlamaz mısın sen de benim gibi? Unuttum yine bak özür dilerim. Nerden bileceksin! Sen hiç sevmedinki!..

-kısaltılmıştır-

Ergin CAN

Eserlerin tüm telif hakkı yazarına aittir