Neden ?

Bu kadarmı hızlı aktı zaman? Seni senle bırakalı beri dört gün müydü; 
yoksa dört asır mı geçen aradan!  Oysa bak ben aynı ben, 
sen aynı sen. 
Öyleyse neden?..

***

Sorgulanır olmuş sözcüklerim. Şaşkınlığım yüzüme vuruluyor. İçimdeki heves yok sayılırcasına; niyetim gamsızlığa yoruluyor. 
Oysa içimdeki boşluk bir çocuğun düşlerindeki uçurtmaya eşdeğer. Her gece rüyalarda süzülen oysa bir türlü elde edilemeyen. 
Gün gelip verdiklerinde de ellerine sırf kopar diye ipi; uçurmaya kıyamayan. İşte böyle bir şey bendeki sen. 
Belki bilmiyorsun ama sana elveda demek bu cana elfida demek...

***

Öyleyse elfida yüreğim sana elfida!  Yanağımı ıslatan yaşlara, uykusuz gecelerimde paslı bir bıçak değmiş ten gibi kanamaya, fay hattına dikilmiş umutlarımın bir zelzelede çatlamasına aldırma sen ey elfida!..

***

Ona elveda demektense sana elfida! Yıkılırmıyım evet. Dağılırmıyım muhakkak. Belki de bir gece ansızın çıkar sokaklara ağlarım çocuklar gibi hıçkırarak. Ama olsun! Bu, onu kaybetmekten fazla yaralamaz beni.
 Onunla geçen dünlerimi ararken onsuz yarınlarımda ne yaparım yoksa. 
O, kalsın sen git yüreğim. Onsuz bu yüreği ben zaten neyleyim!..

***

Boşver o beni bildiği gibi bilsin. Tanıdığı kadar güvensin. Anladığı kadar anlamlandırsın.  Yakınlığı kadar yargılasın. Onun dudaklarından çıkacak her sözcük haktır bana. 
Zaten ipi kopmuş bir uçurtma gibi çekip gitmiş yitirilmiş ne varsa. Bari o kalsın. Yine en beyza haliyle hayallerimde. Yine en naif tavrıyla muhabbetimde. Artık belki değil bir ıssız gecede; lakin yine onun adı olsun dualarımdaki her hecemde. 
Sıfatlar değişse de değişmesin o avuçlarıma yazdığım tümcenin öznesi...

***

Sana da kıyamazdım ey yüreğim. Lakin bu defa ayrılığın ucunda yanan kandil bir nar-ı beyza. Öyleyse çek git yüreğim. 
Ona yeniden merhaba demek için elveda; 
ama sana gerçekten elfida!..


-kısaltılmıştır-

Ergin CAN

Eserin her hakkı yazarına aittir